Een EG-nummer is een uniek identificatienummer dat wordt toegekend aan bedrijven die levensmiddelen van dierlijke oorsprong verwerken of verhandelen. Denk aan slachthuizen, zuivelfabrieken, pakstations voor eieren en visverwerkende bedrijven.
Een Nederlands EG-nummer ziet eruit als: NL 1234 EG. Dit nummer staat in een ovaaltje op de verpakking van producten. Bij zuivelproducenten wordt vaak de letter "Z" toegevoegd voor het nummer. Boten bestaan vaak voor een voorstuk als "ZK". Er bestaan nog meer unieke voorstukjes. Een EG code bestaat uit maximaal 6 nummers.
- "NL" is de landcode (ieder EU land heeft zijn eigen landcode)
- "1234" is het bedrijfsnummer
- "EG" staat voor Europese Gemeenschap (sommige bedrijven gebruiken EU)
Het gebruik van EG-nummers is verplicht volgens Verordening (EG) nr. 853/2004. Deze verordening stelt hygiëne-eisen aan bedrijven die dierlijke producten verwerken. Zonder erkenning mogen deze bedrijven hun producten niet verkopen binnen de EU. Bedrijven met een EG-nummer zijn opgenomen in een officieel register van de NVWA of het COKZ. Deze registers zijn openbaar. Zo weet iedereen — van inspecteurs tot consumenten — waar een product vandaan komt en of het veilig is verwerkt. EG-nummers dragen bij aan voedselveiligheid, omdat ze producten traceerbaar maken. Ze helpen ook bij export: veel landen buiten de EU erkennen EG-nummers als betrouwbaar keurmerk.
